ΟΧΙ ΠΙΑ ΧΡΩΜΑΤΑ

Ο παλμός της επικαιρότητας με ενθουσιάζει όσο η άφιξη ενός εντύπου mailorder της Last Episode στο ταχυδρομικό κουτάκι της πολυκατοικίας. Xαζεύοντας την περιρρέουσα υστερία για τον νέο δίσκο των νεκραναστημένων Coroner στο διαδίκτυο, θυμήθηκα πως είχα ξεχάσει να σας παραθέσω ετούτο:

“No More Color” λοιπόν. Aπο το βαθύ παρελθόν, όταν οι Coroner είχαν drummer. Με την υπογραφή της πραγματικής Dissonance, δηλαδή της Ολικής Μετρικής Ανυπακοής™ του Philips FC630. Λάθος ταχύτητες, λάθος συχνότητες, ανορθόδοξα τεντώματα. Οχι στη Θεωρία, αλλα στην Πράξη.

Συμπλήρωμα στην Β‘ πλευρά: (κυριολεκτικά και μεταφορικά) κομμάτια από την ολομέτωπη επίθεση του “R.I.P.” LP. Από το βαθύτερο παρελθόν, όταν οι Coroner είχαν και drummer και παραγωγό.

Marky, πάρε κάνα τηλέφωνο ρε ψυχή…
παρασύνθημα: blast_infotainment

Δείξον μοι τὴν ὁδὸν πρὸς τὸν θρόνον τοῦ Μπάφομετ: SAMAEL live 07-08/11/2025


Tο “Ceremony Of Opposites” είναι ένας από τους αγαπημένους μου δίσκους. Όταν είχε κυκλοφορήσει μου είχε παγώσει το αίμα . Η ατμόσφαιρα του ήταν μεταμοντέρνα evil με τα industrial και συμφωνικά στοιχεία. Μάλιστα, θυμάμαι ότι ήταν η πρώτη φορά που είχα δει σε credits metal δίσκου το Sampler σαν όργανο και μου είχε κάνει εντύπωση.

Η άρθρωση δε της πρώτης γραμμής φωνητικών του “Βlack Trip” με το οποίο ξεκινάει το album (“I’ve chosen the dark, I’ve chosen the night / I’ve lost hope of loving a day of life / The shades of night belong to me / I am at one with hell”), εξακολουθεί να είναι πολύ ψηλά στο εγχειρίδιο χρήσης μου για το πως πρέπει να φτήνονται οι ακραίοι στίχοι.

Δεν θα τα έγραφα όμως όλα αυτά 31 μετά, αν το Ceremony δεν ήταν χτισμένο πάνω σε riff-άρες, οι οποίες έχουν αντέξει επάξια το πέρασμα των αιώνων…

Σε κάθε περίπτωση, όταν έμαθα ότι οι Ελβετοί θα παρουσίαζαν τον δίσκο live σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, αντίστοιχα την Παρασκευή 7/11 και Σάββατο 8/11, αποφάσισα να πάρω ξανά το μονοπάτι του πολέμου και να καλύψουμε το event.

Στην Αθήνα την συναυλία θα ανοίξουν οι σύντροφοι Dreamlongdead.

📌FB event
🎟️ Buy the ticket, take the ride

ΒΛΑΒΗ_99|ΨHKꙨΩ

Ειναι τόσο εμφατικά ατελές, τόσο ανοικτό σε επανερμηνεία και, σε τελική ανάλυση, τόσο αλλόκοτα ζωντανό αυτο το split των Thorns με τους Emperor του 1999 που η σύμπτωση της βλάβης του Philips FC630 περίπου τον ίδιο καιρό, δρα συμβιωτικά.

Η κασέτα περιέχει την πλευρά των Thorns σε αυτό, όπως επίσης και την πρώτη τους εμφάνιση μετα τον “παιδικό σταθμό” (περιγραφή του ιδιου του Snorre για την φυλακή εκείνο τον καιρό), μέσω της διασκευής τους στο “Pagan Winter” των Darkthrone. Περιέχεται επίσης και η “Different Perspective 2000” εκδοχή του “Stellar Master Elite”, αλλά παραλείπεται το “Blessed from Below” που είχε φτιάξει μαζί με τον Satyr ως κομμάτι των Satyricon. Όχι επειδή δεν το εκτιμώ. Αλλα επειδή θελω να το πειράξω με έναν πιο αλλόκοτο τρόπο κάποια στιγμή (θα δείτε. ελπίζω).

Για την ώρα, ελπίζω να αφουγκραστείτε ετούτο, ως στιγμιότυπο μιας εποχής. Ενα στιγμιότυπο στην εναλλακτική του μορφή. Τεντωμένο σε ταχύτητα, με ταλαντώσεις όσο αφύσικες όσο και οι ίδιες του οι αφετηρίες. THORNS Vs PHILIPS

The 666 Machines were Repowered…
παρασύνθημα:monophilips

ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ, ΧΛΕΥΑΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ

______________________________________________________________________
[rough translation]

Over the course of time, Teitanblood’s methods of expression have doubtlessly been based on some weird Uneucleidian geometry. The conversation between it’s “dimensions” has been able to synthesise, as if by nature and not mere circumstance, an unbridled high-pitched Chaos with a bubbling Pulse that stitches any and all gashes of “normality” that would allow their records to sound friendly (as if that’s ever possible).

Coexistant Worlds: “From the Visceral Abyss” sounds like it’s been recorded twice· once normally and once it total reverse. These two recordings seem to be played simultaneously as the needle explores the record grooves. In most cases, overuse of reverberation or superficial ambiguity can hide too little of a band’s shortcomings like lack of focus, talent or Purpose. This is definitely not the case here: Regardless of the sheer, disciplined determination NSK and J show on the titletrack or the “Strangling Visions/And All Was Darkness/Tomb Corpse Haruspex” triplet, they show zero resistance when the madness of a Purulescent Horror sweeps them· a Horror fittingly potent in both repelling the all the doubting Thomases as well as forging fanaticism in the heart of all Parsifals out there.

Without a single doubt, an inseparable, and given Timo Ketola’s recent (“MMXX”) Crossing of The Veils, equally substantial element to this Experience is Dávid Glomba’s artwork. Like the music and lyrics of the album it does not dictate, nor does it reveal the Ultimate Realization. Neither does it crave to depict the Inexorable End in academic fashion. It merely Signifies· lights up a trajectory if you like…

“From the Visceral Abyss” is no half-assed job. Do not downgrade your own experience into a half-assed job by just “listening” to it.
APPREHEND it.

4/20 +CEΛΕΜΠΡΕΗCΩΝ+ LANDRACE Hail Indica

(…) Πρόκειται για ένα φυσικό δικαίωμα.

Είναι όπως το δικαίωμα στην θαλπωρή του ήλιου ή το τρεχούμενο νερό ενός ποταμού.

Είναι όπως το δικαίωμα στα φυτά της γης.

Μιλάμε για ένα φυτό με το οποίο η ανθρωπότητα δεν έχει αναπτύξει σχέση βραχυπρόθεσμα, όχι από την εποχή της τζαζ και του Reefer Madness, ούτε από τη δεκαετία του ’60 και τους χίπις, αλλά πριν γραφτεί οποιοδήποτε βιβλίο, πριν υπάρξει οποιαδήποτε θρησκεία, πριν από όλα αυτά.

(…) Πρόκειται για το το ίαμα της Γης και η ώρα αυτού του ιάματος είναι τώρα. (…)

The Hidden History of Cannabis, Chris Bennett

ΒΛΑΒΗ 99 ΣΤΙΣ ΑΣΧΗΜΑΤΙΣΤΕΣ ΑΙΘΟΥΣΕΣ ΤΟΥ ΤΙΠΟΤΑ

Παρά την μαύρη την μονοχνωτιά, την κακιά του την ώρα, την εμφατική του στραβοξυλιά, το blackmetal είναι μάλλον το πιο συμμετοχικό απο τα υποείδη της μουσικής αυτής. Θές λόγω τρόπου ηχογράφησης, θες λόγω εσκεμμένης αφαιρετικότητας, οι καλοί δίσκοι του είδους πατά αφήναν ο περιθώριο ώστε τα μισά πράγματα που συνέβησαν εκει μέσα να πρέπει να τα φανταστείς. Δε στα δίναν στο πιάτο.
Η τρίτη και τέταρτη κυκλοφορία των Dødheimsgard απο το Oslo ήσαν ακριβώς αυτό.

Αν δεν παίξεις με τις πολλαπλές ερμηνείες που σηκώνουν, είσαι απλά ενας παθητικός ακροατής τους. ‘Η, χειρότερα, ενας ηττημένος απο την ιστορία Συλλέκτης Πειστηρίων Κύρους (ΣΠΚ!) που αναγνωρίζει “ποσο μπροστά ηταν τα παληκάρια“.

Ως Kommandoz αλλα και ως ΜΟΥΤΖΑΧΕΝΤΙΝ αυτής της μπάντας απο την πρώτη μέρα, είχαμε σχεδόν υποχρέωση να παίξουμε με το “666 International”, το “Satanic Art” EP και βεβαίως το “Symptom” του 1996 κάνοντας χρήση της Βλάβης 99 στο ‘Αστρο του Θανάτου (της κανονικότητας) που λέγεται PHILIPS FC630. H κασέτα τρέχει στις ασχημάτιστες αίθουσες του τίποτα, τρέμει σα τις Βιοχημικές Φωνές στο κεφάλι του Aldrahn. Την παραθέτουμε εντός συνδέσμου και ευχόμαστε να σας κρατήσει καλή παρέα στο τρένο ή το λεωφορείο προς το επερχόμενο liveshow τους, αύριο 06/12/24.

Στο εξώφυλλο της κασέτας η Εκτυφλωτική Anna Bahr-Mildenburg (το πρόσωπο της οποίας υπήρχε και στον Φωτοσοπικό χαμούλη του αυθεντικού εξωφύλλου του “Satanic Art”) ως Κλυταιμνήστρα.

_____________________________________________________________
Wonderful and Spastic
Παρασύνθημα: clenching

ΜΗ ΜΟΥΛΑΡΩΝΕΙΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΑΛΛΟΚΟΤΟ

Επειδή αντιλαμβάνομαι πως, εν μέρει, οι ηλικίες μίκρυναν. Όπως τα περιθώρια στένεψαν. Όπως τα φραγκοδίφραγκα τέλειωσαν. Για τα φραγκοδίφραγκα το’χα καταλάβει νωρίς τον Ιούλη του’97, αλλά σ’ όποιον το΄λεγα με κορόιδευε.

ΕΠΕΙΔΗΟΛΑΤΑΠΑΡΑΠΑΝΩ: Αυτό δεν είναι το “Killing Technology” που σας δάνεισε ο ξάδερφος για να ακούσετε και ν’άντιγράψετε. Ούτε αυτό που άκουγε ο πατέρας σας (αν έχουμε φτάσει στη φάση που μας διαβάζουν ΠΑΙΔΙΑ VoïVodάδων – ο χριστόσκιηpanajyiyaaδηλαδή…)
Οι ταχύτητές του είναι λάθος. Τα πρίμα του ξύνουν με γυαλόχαρτο τη ΓΑΜΗΜΕΝΗτηνΎπαρξη. Σε φάσεις ρετάρει. Δεν οδηγεί σωστά. Ένα βράδυ θα το βρείτε στην Κύμης ψόφιο, ακολουθώντας τ’αυλάκι απ’το ξεραμένο του αίμα.

Κάμετε ΚΛΙΨΚ στον σύνδεσμο (όχι Cockneys, έκλεισαν) και βάζετε παρασύνθημα KAKKROATCHEZ

Äläkktik Szhawk TuYu
——————-
Παρασύνθημα, τόπαμε: KAKKROATCHEZ