֍֎֎

Έχουν παρέλθει άραγε οι ημέρες δόξας μας;

Ενώ τα σώματα και τα πνεύματα φθείρονται, αναζητούμε ψήγματα των παλιών εαυτών μας.

Σκαλίζουμε με αγωνία μέσα μας για την ενέργεια και την αφέλεια της ριψοκίνδυνης νιότης, έτσι ώστε να νικήσουμε την βαρύτητα και να τεθεί ξανά σε λειτουργία ο μηχανισμός της λύτρωσης, να μπει ξανά σε τροχιά ο δημιουργικός εαυτός.

Που είναι οι παλιοί σύντροφοι και τι κάνουν;

Μερικές φορές φοβούμαστε ακόμα και να ρωτήσουμε αν είναι ζωντανοί.

Τι νόημα είχαν οι ώρες που περάσαμε μαζί, τα κοινά μας έργα;

Παραμόρφωση, ουρλιαχτά και blastbeats στα ιδρωμένα σανίδια καπνισμένων, κλειστοφοβικών χώρων.

Αποπνικτικά καλοκαίρια, φυλακισμένοι στο τσιμέντο κάτω από έναν νοσηρό ήλιο.

Αιώνιες βραδιές υπνωτισμένοι από την θάλασσα να κοιτάμε την Σελήνη ή τον Γαλαξία, ψάχνοντας για νόημα.

Όσο μεγαλώνουμε, οι λαβύρινθοι μέσα μας γιγαντώνονται.

Κάπου μέσα θαμμένη βρίσκεται η ουσία του είναι, ο αυθεντικός εαυτός – που ίσως να μην βρούμε ποτέ.

Χωρίς άλλη επιλογή, με νέους συνοδοιπόρους και παλιούς συντρόφους, ο αγώνας συνεχίζεται.

֍֎֎

Εσωστρεφείς συνειρμοί μία βραδιά του Φλεβάρη στα Βριλήσσια…

Με τον Ηλία να ουρλιάζει όπως παλιά.

Μελετώντας σε μεγέθυνση τον πίνακα που ζωγράφισε για το εξώφυλλο του Maze.

Με τις όμορφες κιθάρες του Γιάννη, ζεστές ή ψυχρές, σε μορφή riffs ή ηχοτοπίων.

Με τον Ανδρέα και Δημήτρη (πρώην End) να λαξεύουν γρανίτη στο πάντα συμπαγές rhythm section.

Με τον Μάνθο (Νυν/πρώην Calyces, Lunatic Medlar, Tardive Dyskinesia, Konkave) και τον Γιώργο (Ignite Studio) να έχουν πάρει την σκυτάλη πλέον αντίστοιχα στο μπάσο και στα τύμπανα, δίνοντας μία νέα πνοή στον Ήλιο Του Τίποτα.

Θα τους δούμε άλλωστε live με τη νέα σύνθεση σε μία συμμετρική ημερομηνία αύριο, Σάββατο 24/2/24 στο ΑΝ Club.

Το Maze κυκλοφορεί σε βινύλιο και CD από μία άλλη οντότητα παλιών συντρόφων που επέστρεψε πρόσφατα, την Venerate Industries.